പ്രണയം
ശാന്തിനി. എസ്. നായര്
“എന്റെ തൂലിക തുമ്പിലെ അക്ഷരങ്ങള് എപ്പോഴും തിരയുന്നത് നിന്നെയാണ്..
ഓരോ വരിയിലും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് നിന്റെ വര്ണ്ണങ്ങളെയാണ്..
കാരണം എന്റെ അക്ഷരങ്ങള് പ്രണയിച്ചത് നിന്നെയാണ്..
അതുകൊണ്ടാവാം നീ ഒരു കവിതയായ് പുനര്ജനിക്കാത്തതും,
എന്റെ അക്ഷരങ്ങള് മൗനമായതും”
ഞാന് എഴുതുന്നത് നിന്നെക്കുറിച്ചാണ് നിന്റെ
പ്രണയത്തെക്കുറിച്ചാണ്വാക്കുകള്ക്കപ്പുറം മൗനത്തില്
വിരിഞ്ഞ നീലാംബരിയായത് നീ ആയിരുന്നു..
ശ്രുതിമീട്ടി പാടാന് ബിലഹരിയായതും
അക്ഷരങ്ങളോടൊപ്പം കവിതയായ് മാറിയതും
നീ ആയിരുന്നു..എന്റെ തൂലികയില് മഷി പടര്ത്തിയനിന്റെ പ്രണയമായിരുന്നു..
എന്നിട്ടും കണ്ണുനീരിലലിയാന് വിധിക്കപ്പെട്ടതും
നൊമ്പരമായ് അവശേഷിച്ചതും
എന്റെ പ്രണയമായിരുന്നു..
മഷി തീര്ന്നിട്ടും എഴുതാന് വിതുമ്പുന്ന കവിതയായ്..