നല്ലെഴുത്ത്

പറന്നിറങ്ങിയെ൯ഹൃദയ സാനുവിൽ കൊടുങ്കാറ്റു പോലൊരു ചുവന്ന വേഴാമ്പൽ…പടർത്തി എന്റെ ചിന്തയിൽ നനുത്തതൂവലിൻ അരുണിമ അനുവാദമില്ലാതെ ചാലിച്ചു; ഞാനതെ൯ ഹൃദയത്തിൽ….സ്വപ്നങ്ങളിൽ…..നിറഞ്ഞ വേദിക്കു മുന്നിലായ്നിൻ കനത്ത ശബ്ദത്തിൽ മാറ്റൊലി കേട്ടു

ലിന്‍സി കെ. തങ്കപ്പന്‍ വെള്ളത്തുള്ളികള്‍ഭയന്ന് നില്‍ക്കുന്നമൊബൈല്‍ മോര്‍ച്ചറിയുടെമരവിച്ച വെട്ടത്തില്‍ഞാനെത്തിയോയെന്ന്അവളുടെ പാതിതുറന്നകണ്ണുകളിലെ നോട്ടംഎനിക്കറിയാം. അടുത്തിരിക്കുന്നബന്ധുവിനോട്നീങ്ങിയിരിക്ക്ഞാനടുത്തിരിക്കുന്നതാണ്അവള്‍ക്കിഷ്ടമെന്ന്പറയാന്‍ തോന്നും. ഞാൻ അടുത്തിരിക്കുഴൊക്കെ നനഞ്ഞുപോകുന്ന അവളുടെ ഉടലിനെ പറ്റി അവർക്കറിയില്ലല്ലോ വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ചാമ്പയ്ക്കാ മൂക്കിലെവിയര്‍പ്പ്

പുറമെ കറുപ്പോ, വെളുപ്പോ.. അതല്ലേടോഉള്ളിൽ കറുത്താൽ പോയെന്നറികെടോകൊടികൾ നിരത്തി കലഹം കനത്തെടോമണ്ണിനും പെണ്ണിനും വേണ്ടിയും പടയെടോവന്നപോൽ ഒരുനാൾ മടങ്ങുമെന്നറികെടോകോവിഡുകാലമിത് എന്നുമറികെടോ ജി.കണ്ണനുണ്ണി