poet sugatha

സുഗത പ്രമോദ്. കണ്ണുനീരിൻതണുവാർന്നൊരുതെന്നൽഎന്നെ തേടിപടികടന്നെത്തവേഋതുക്കൾ നോക്കാതെവസന്തം വിടർത്തിയമഹാതരുവിൻശിഖരം കരിയവേചങ്കിനുളളിൽപിടയുന്ന രാക്കിളിപാട്ടു പാടാനാവാതെകേഴവേകളകളാരവംചൊല്ലും കിളികളും അന്തിയായെന്നുകരുതിയകലവേമറവിക്കുപോലും മറക്കുവാനാവാത്തൊ-രോർമ്മ മരത്തിൻ്റെചില്ല വെടിഞ്ഞു നീഏതുപൂമരക്കൊമ്പിലെകൂട്ടിലായ്തേൻ നുകർന്നുരസിച്ചിരിക്കുന്നു?ഓർമ്മയിൽ നട്ടു വച്ചമുറിവുകൾ എത്ര വേഗം