malayalam poet

സുമംഗല സാരംഗി ഉള്ളിലൊളിച്ചിരിക്കുന്ന ജീവന്റെസ്പന്ദനമറിയാതെആരോ വലിച്ചെറിഞ്ഞൊരുവിത്തായിരുന്നെങ്കിലുംപ്രകൃതി മാതാവിൻകരുണാർദ്രഹൃദയമവളെനെഞ്ചോടടക്കിപ്പിടിച്ചു അമ്മതൻ ഹൃദയത്തിൽവേരുകളാഴ്ത്തിരുധിരമൂറ്റിക്കുടിച്ചവൾഅതിജീവനത്തിൽപാതകൾ താണ്ടവെതാരുണ്യം തേടിയെത്തിയകാമാർത്തൻമാരുടെകണ്ണുകളവളെഒന്നായ് വിഴുങ്ങുവാൻആർത്തി പൂണ്ടു കർക്കടക പെരുമഴയിലുംആടിയുലയാതിരുന്ന അവളുടെഅവയവങ്ങളൊന്നായവർഅരിഞ്ഞെറിയുമ്പോഴുംവിഷച്ചുണ്ടുകളിൽചോരചിന്തിയവർസംഹാര താണ്ഡവമാടുമ്പോഴുംവിലപിക്കാനായിടാതെഅതിജീവനത്തിനായാത്മാവ്കേഴുന്നതറിയാതെആത്മാവ് നഷ്ടമായ സ്വപ്നങ്ങൾ ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക്പതിയ്ക്കുകയായിരുന്നുകരിഞ്ഞ കിനാക്കളുടെകദനഭാരമേറിയ